Kosmiczna załoga ląduje na ziemi, ich statek przypomina świder (bardzo oryginalny statek jak na kosmitów którzy zawsze latają spodkami). W dodatku na głowach noszą kaski pilotów samolotów myśliwskich, a ich kombinezony mają doklejone lampasy z izolacji.

Pierwsza wymiana zdań miedzy załogą przypomina kłótnie zniewieściałych chłopców.
Może to wina aktora który troszkę podejrzliwie się zachowuje i zerka na kolegów.
Oczywiście jak to zbuntowany nastolatek z kosmosu po kłótni ucieka, postanawia wtopić się w ziemską rasę. Znajduje skromną rodzinkę która pomoże mu dostać się z powrotem w domu.
Jednak jest w niebezpieczeństwie jego tropem podążają jego towarzysze ze statku.
Kosmici po ziemianach wpadających w ich drogę pozostawiają tylko szkielety.
Całej akcji smaczku dodaje fakt iż uciekinier jest synem władcy planety, następca musi wrócić na statek.
Perełką jest scena walki bohaterów z kosmicznym potworem, Gigantyczny homar to naprawdę duża abstrakcja w dodatku, nie wiadomo skąd pod skałą znajdują kosmiczną broń, która przypomina zabawkę. Jak na 20 000 USD budżetu wygląd całości jest tragiczny, ale to urok kina klasy B.

Film kuleje jest wręcz przydługi, dialogi czasem prowadzone są bez jakiegokolwiek sensu. Dramatyczne wstawki nie chwytają a zwroty akcji plączą się bezsensownie.

Dla fana nawet ciekawe dziełko.