Sprawa wygląda następująco: jeśli jesteś fanem gore, to ten film jest pozycją obowiązkową. Jeśli gustujesz w seryjnych mordercach, to również wypadałoby obejrzeć.
Przechodząc do samego filmu, mamy tu kulawego faceta, który jest jakimś fanatykiem i brutalnie okalecza swoje ofiary ku czci bogini Isztar. Czyli od razu wiadomo, że to niezły świr.
Ciekawą sprawą jest fakt, iż film został okrzyknięty jako pierwsze gore, a tak naprawdę nie ma w nim w ogóle prawdziwego gore! Owszem, jest sporo krwi i brutalności, ćwiartowanie ciał, ale to wszystko dzieje się poza kadrem, a my widzimy tylko efekt tych działań, czyli rozczłonkowane kończyny leżące tu i ówdzie. Jeśli już przy tym jestem, to scena z wyrywaniem języka gołą ręką rozbawiła mnie do łez, była przekomiczna.
Można by się jeszcze przyczepić do kilku rzeczy jak np. do tego, że mordercę znamy już od pierwszych minut, albo do sztucznego aktorstwa, ale nie narzekam, bo i tak wiele bym dał, aby móc obejrzeć ten film w dniu premiery. Z pewnością robił spore wrażenie.